Vi har fleire varsel fått,
me måtte rett og slett grina så smått!
Ska dei no riva våre hus eller ikkje,
Da veit dei enno ikkje!
Me blir tvinga te å gå i uvisse,
og ikkje påbegynna nye oppussings-skisse!
Våre hus,
Våre heima,
Kor ska me plassere beina?
Me føle fortvilelse og hat,
No e ikkje tida inne for å vera lat!
Eit hus er ikkje berre ein heim,
Ikkje berre ein plass å bu,
Da e tryggheten til vår barn, og må me alt no snu?
Kan verkeleg kommunen velga eit så dårleg trasèval,
som igjennom Middagshaugen e jo heilt banal!
Dei set våre liv på pause,
Og er langt ifrå rause.
Har de hjarta i behold,
Legg vekk tanken om Middagshaugen i mold!
Her må me kjempa, for å behalda vårt hus, nabolag, tryggleiken både vaksne og ungane har her. Når du kjøper hus, og trudde du endeleg hadde fått landa, så har du no 2-3 år i uvisse på om du får bu der du sjølv eig.
For det tek såpass med tid å havna på ei avgjersle. Rett og slett brutalt at det er utarbeida eit forslag til ny E39 trasé gjennom 3 barnefamilier på rad. Legg vegen i tunnel, ferdig arbeid! La naturen og mangfaldet leva!
Lars Andreassen